Morgen, 19 juli 2023, vieren mijn vrouw en ik dat ik vijf jaar geleden mijn stamceltransplantatie onderging in het UMCG in Groningen. Dat ik via Matchis de stamcellen van een onbekende, anonieme donor uit het buitenland via een infuus kreeg toegediend. En zo de bloedgroep kreeg van deze donor. Zonder deze donor had ik waarschijnlijk niet meer geleefd. Ik ben hem of haar daarom eeuwig dankbaar!
Ik ben ook blij en dankbaar dat het nog steeds heel goed met mij gaat. De leukemie is helemaal weg en ik hoef hiervoor ook allang geen medicijnen meer te gebruiken. Wel moet ik mijn energieniveau in de gaten blijven houden. Daarom ga ik elke avond op tijd naar bed, zo rond 22:00 uur.
Kleine gebeurtenissen met een grote impact
Ik vind het nog steeds wonderlijk om te ervaren dat iets dat er op het oog eenvoudig uitziet zo'n grote impact kan hebben. Zo was het voor mijn onbekende, anonieme stamceldonor relatief eenvoudig om belangeloos stamcellen af te staan voor iemand die hij (of zij) niet kende. Met deze eenvoudige actie redde hij (of zij) mijn leven! Dit was een impact van ongekende betekenis!
Stamceltransplantatie via een infuus in het UMCG.
De gedoneerde stamcellen kreeg ik eenvoudig via een infuus toegediend. Gewoon op mijn eigen ziekenhuisbed. Ogenschijnlijk stelde het weinig voor, maar voor mij was het een emotioneel moment. De levensreddende stamcellen, die mijn aderen binnenstroomden, mijn beenmerg binnendrongen en mijn bloedproductie weer op gang brachten. Waarbij ik ook nog eens de bloedgroep van mijn donor overnam. Ik blijf het nog steeds een wonder vinden! In mijn blog Leukemie is NIET leuk lees je meer over deze stamceltransplantatie.
We krijgen dagelijks kansen en mogelijkheden om elkaar op een ogenschijnlijk onbeduidende manier te helpen, soms bewust, soms ook onbewust. Een vriendelijke groet, even helpen bij het oversteken, een dagelijks bezoekje bij een oude, alleenstaande overbuurvrouw. Soms even een boodschap doen voor de ander. Of de ander meenemen naar het tuincentrum en daar een kop koffie drinken. Voor veel ouderen is dit een waardevol uitje, een verrassende afwisseling van de dagelijkse sleur.
Als wandelcoach merk ik ook dat echte aandacht en echt luisteren mensen echt kunnen helpen. Gewoon tijdens een ontspannende wandeling in de natuur, waarbij ik als coach af en toe een open vraag stel en luister, heel veel luister! En vooral niet (ver)oordeel! Ogenschijnlijk stelt het niets voor. Een beetje wandelen, praten en luisteren. Maar de inpact is groot! En voor mij daarom ook erg dankbaar om te mogen doen.
Morgen is het voor ons dus feest. Een vijfjarig jubileum! Daarom schrijf ik vandaag alvast dit bericht. Houd ik morgen meer tijd over om te feesten!!!
